ELsaa keşke olsaydı.. :) benim tek evlenirim dediğim adam zaten evlenmiş. ben ilişkinin 4. ayı gibiydi öğrendim. bir fotoğrafla. bunu görünce yüzünün halini görmek ve tabii ki “neden?” diye sormaya gittim 1 saatliğine başka şehirden İstanbul’a. Niye geldiğimi bilmiyordu durup dururken özledim sanıyodu. Çatırt diye koydum önüne alyanslı fotoğrafını. arabanın içinde müthiş bir sessizlik oldu. ama kafamın içi kaynar su.
Ve hayatıma iki adam girdi ikisi de evli kişilermiş. Aptal yerine konmuş gibi hissettim çok uzun süre hâlâ öyle. Belki linç edenler olacaktır fakat bekar sandığım, sevdiğim adam evliymiş. kendime hâlâ geldim sayılmaz. içimde nefret de kin de yok. karısına yapsın açıklamasını bir an bile hissetsem def ederdim hayatımdan. iğrenirim yahu bir kere.
aslinda ben hayatta boyle bir soru sormam cevabını bile bilmek istemezdim. Zaten evli ise karsimdaki onun evliliğini bitirecek olan kisi ben degilim. Zaten benle konuşuyor yahut ilgi duyuyorsa x kisiside olabilirdi bu. Onun evliligi coktan bitmis demektir. Düşünmesi gereken de ben değilimdir. Ben her insan gibi tabii ki de bana iyi gelen bir sey var ise yapacağımdır. Bu kadar ama… kalan kısmı karşı tarafı bağlar.
Böyle kötü bir şans benimki. Çok seviyosun, sana seviyor gibi bakıyor. mutlu etmek için üzerine titriyosun, bambaşka bir hayatınız oluyor; bir gün bir fotoğraf görüyorsunuz, dünyanız başınıza yıkılıyor.