HurremSultan bence saygı çok önemli bir şey. Bir kere kaybedilince geri kazanılması çok zor olur. Belki de hic olmaz bilemiyorum. Saygı olmayinca aşk sevginin de bir anlamı kalmıyor bence. İlk önce kişinin kendine saygısı olmalı, kendini kücük düşürecek hal ve hareketler yapmamalı ama insanoğluyuz, hepimizin hatası kusuru olabilir. Ama çabuk toparlamalıyız. Ben de cok fevri insanım, yeni evliyken ağzimdan salak manyak kelimeleri çıkıyordu ama eşim hep uyarıyordu beni, bir daha ağzindan o kelimeleri duymucam diye söylüyordu. Bende dikkat etmeye başladim, bir daha hic söylemedim o kelimeleri. Eşim de trafikte giderken sinirlenirse küfür eder ama ben uyarıyordum bu sefer de küfür etme diye, eşim de dikkat etmeye calişiyor ama bazen tutamiyor kendini. Bir keresinde eve sinirli gelmişti, iş yerinde bir seye sinirlenmiş, eve gelince cocuklara bağirmişti sessiz olun diye. Hemen dikildim karşısına, sen nasıl babasın dedim sadece, cocuklar korkmuştu çünkü, cocuklari alip baska odaya gittim. Biz cocuklarla oynayip gülerken eşimde odaya girdi, cok özür diledi, öptü sarıldı hepimize. Oturup konuştuk eşimle, bir daha asla birbirimize bağırmayacaz diye söz verdik. 6 sene olacak evleneli, bu anlattigim dışında baska bir şey yasamadik şükür. İnşallah saygımızı hic kaybetmeyiz.
Saygı tek taraflı olmaz. İkinizin de dikkat etmesi lazım. Sadece sen çabalarsan olmaz, eşinin de çabalamasi lazım.