kleopatranizzz babamızdan ayrı büyüdük dedemin babama taktığı borçlar yüzünden yurt dışına gitmek zorunda kaldı çünkü 5 kardeşiz tek maaş ev kira o zaman yeni ayırmıştı evimizi elde hiç bir şey yok 0 destek çok kötü evlerde de oturduk annem tek başına çok mücadele etti bizim sonradan çok şükür toparlandık bir dediğimizi iki etmediler sevgi ile büyüdük orası ayrı babam ayrıda olsan her dakika arardı saatlerce konuşurdu her birimizle şuan bizimle döneli baya oldu esnaf evide var arabası da o zor günleri çektiler şimdi sefasını sürüyorlar Allah kimseyi sınamasın
Annem şöyle kötü bakıyordu diyemem ama en ufak şeylerinde vurmaya kalkışır dı çocukların bunu asla yapmam bebeğime

    kleopatranizzz Annem çok harika, sabırlı ve üretken bir anne. O yüzden travmalar içinde çocuk olduğumdan çocuksu bir ruha sahip olduğumdan fazla hasar almadan gayet güzel bir çocukluk dönemi geçirdiğimi söyleyebilirim. 5 kız kardeş olmamızın da büyük etkisi var. Arkadaşlarımızla bir arada büyüyor gibiydik.Yani neşemizi bir şekilde bulurduk. Annem evlatlarına değer verdiğini hep belli ederdi. Saçma bir şey de anlatsak dinler, komik hareketler yapsak gülerdi. Ortada bir parça nesne olsa onu bir oyuncağa dönüştürebilirdi. Bez bebekler, bize etekler, her şeyi üretebilecek becerikli bir kadındı.
    Yalnız kaldığında tek başına dışarı çıktığında dinlenmek için ne yaparsın deseniz kitap okurum. Çünkü çocukluğumda hep okuyan öğrenmeye hevesi olan bir anne ile büyüdüm. Örneğin sobayı bir gazete parçası ile yakacak olsa bile önce o sayfaya bir göz gezdirir sesli yada fısıldayarak okur sonra yakardı. Telefon rehberlerini, gazeteleri, hikaye kitaplarını, ilaç prospektüslerini, eşyaların kullanım kılavuzlarını hep severek okurduk annem sayesinde. Hala böyle şeyleri seviyorum.
    Kendi özel hayatında illaki kötü olaylar yaşardı ama bize hiç hissettirmezdi, hiç yanımızda ağlamazdı. Yatağa girer üzerini örterdi. Biz ikizimle yanına gittiğimizde ise gözyaşlarını silip yorganı kaldırıp hiç bir şey yokmuş gibi konuşmaya, ona sorular sorduğumuzda cevaplamaya ve hikaye anlatmaya devam ederdi. Sanırım bir büyük travmam bu sebepledir. İçimde hep bir üzüntü ve acıma duygusu oluşuyor, hatırlayınca gözlerim doluyor. Annem harika bir anneydi ama keşke bu kadar fedakar bir kadın olmasaydı, kendi acısını hep içinde yaşamasaydı keşke ona o duygu hallerinde özgürlük hakkı tanıyabilseydik diye düşünüyorum arada. Ona bahsettiğimde ise hep bizim ona ilaç olduğumuzu, yalnız hissetmediğini söylerdi.
    Annem gibi bir anne olmayı öyle çok isterdim ki. Ama onun kadar mükemmel bir anne olamam biliyorum.. 🌿

        kleopatranizzz valla fıstık gibi dört dörtlük çocukluk geçirdim kolejlerde okudum,istediğim yere gittim, çılgın dersane misali kolejde sımav Kamplarımız antalya’da beş yıldızlı otellerde olurdu 🤣 ne biliyim maddi manevi çok rahattım ailem çok iyiydi bir şeyin etiketine bakmazdım vs vs

            kleopatranizzz ahhh hayatımın en güzel dönemiydi herşey çok güzel çok eğlenceliydi ikizim var benim komşuların çocuklarıyla gece yarılarına kadar oynayarak babam eve geldiğinde saklanıp çikolata verince saklandığımız yerden çıkarak diş çıkardığımız dişleri yastığın altına koyup sabah dişin gitmiş yerine para koyulmuş uyanarak her anı güzel mükemmel geçti annemde babamda çok güzel bir çocukluk yaşattılar asla yapmam dediğim tek bir anım bile yok bende oğluma umarım böyle güzel anılar yaşatabilirim

              kleopatranizzz 9-10 yaşıma kadar güzeldi aslında. Yalnız annem bizi çok titiz büyüttü. Haliyle biz de titiz olduk çıktık. Takıntılarımız var, bu yaşımıza geldik aşamıyoruz hâlâ. Çocuğumu öyle büyütmem diyordum ama yapamıyorum ellerim yıkamaktan yara içinde şu an kupkuru. Belki daha küçük diye bu kadar hassas davranıyorum koruyorum onu büyüdüğü zaman parkta sokakta toprakla su birikintisiyle oynamasına izin vermek istiyorum ama yapabilir miyim bilmiyorum 🥹

                  kleopatranizzz beni çocukluğum annesiz ve babasız büyümeye rağmen her koşulda yanımda olan destek olan bir dedemden kalma emekli maaşıyla beni kardeşlerimi okutan sahip çıkan seven canım babaannem mekanı cennet olsun bir gün olsun onun sayesin de annesizlik çekmedim hep hala aklıma gelir biz 3 kardeş yer sofrasına oturtur önce bizim karnımızı doyurur sonra kendi yerdi Bizi gezdirir giydirir hasta olunca başımızda beklerdi.. iyiki babaannem büyütmüş bizi diyorum her zaman.. asıl kendi anneme gelince onu Rabbım ne bu dünyada ne de diğer dünya da karşıma çıkarsın Allah’tan tek dileğim bu.. bazen karşısına çıkıp bak annelik böyle olunmaz böyle olunur demek geliyor tabii bazenn yüzünü dahi görmek istemediğim biri.. iyiki anneyim ve asla kızımı nefes aldığım sürece yalnız birakmıcam

                      kleopatranizzz Benim çocukluk dönemimin çok güzel geçti. Çocukluğumdan unutmadığım bir sürü anım var. Arkadaşlarımla ilgili, ailemle ilgili… Kendi çocukluğumu büyütme şansım olsa yine bu şekilde büyütürdüm. Hiç keşkem olmadı çocukluğuma dair. Bu konuda annem çok iyi bir yönetici oldu. Çalışmasına rağmen hep kontrol altında ama bir o kadar da özgür bir çocukluk dönemim oldu. Şu ana kadar öyle eleştirdiğim bir davranışı kendim yapmadım ama kızım daha küçük ileride yapabilirim 😁 ama öyle annemin eleştirdiğim bir yanı da yok çocuk büyütme konusunda zamanla göreceğiz artık

                          2002 doğumluyum 🥰🤗 bundan 10 sene 15 sene öncesini hatırlıyorum 90 lar gibi olmasada yinede güzel di yokluklara rağmen saftık düşüncelerimiz ter temiz di. Annem 38 yaşında doğurmuş beni kaza ile o sıralar poskolojik sorunları olmuş ablamda aramda 13 yaş var en büyüğü abim di ( vefat etti) ablam çok destek olmuştur anneme bana bakmiş hem kendi okulu yeri gelmiş ana yeri gelmiş öğrenci abla olmuş saolsun ben 6 yasidnayken okulumlada hep o ilgilendi yeni başladığım birinci sınıf annem o sira kanesere yakalanmış tedavi süreci hastenelerdeymiş dört dörtlük değildi tabiki çocukluğumuz ama yinede çok şükür maddi zorluğa rağmen babam ihtiyaçlarımızı gideriyodu elinden geldiği kadar🤲❤️ asla şiddet yoktu görmedim ama poskolojik olarak isteklerimiz vardı anlayamiyorlardı herkes kendi derdindeydi başına büyüktü ablam abim okula giderim kahvaltı yok sabah herkes yatiyo ben sessiz sedasız saçım yapılmamiş formami giyer giderdim şimdi oğlum 4 yaşında ana okuluna gidiyor her sabah eşimle ona kalkıyorum asla kalkmamaik yapmam kahvaltı hazırlıyorum orda yapmalarına rağmen evde de yiyor muahbnet kuruyorum oğlumla iletişiimimi kesmem herzaman konuşursun manevi olarak yanında olduğunu hissettiririm

                            naree yaaa 🥺🥺 gönül isterdi anne babayla büyümeyi ama bazı anne babalar varki zarardan ziyandan başka bir iz birakmiyor belkide babaannenle dedenle buyumen de senin için güzel bir şans olmuş annen babanla buyumus olsan belkide yokluklarindan büyük yaralar bırakırlardı kim bilir. İyi bir anne ve baba evladını ne olursa olsun bırakmaz çünkü.

                                zarifhanim okurken gözlerim dolu dolu okudum 🥲 çok güzel bir anne ile büyümüşsün kötü bir anne olma ihtimalin 0

                                  rumi21 o dönemler çok zorlukları olsa da geleceğe hazırlanırken etkiler bıraksa da ben şunu yaşadım kendi çocuğuma yaşamayacagim bilincinde olmak gerçekten çok güzel. Takdir ettim

                                    dnz23 aslında bunu yavaş yavaş aşabilirsin ki ileride çocuğun da bundan yakınmasın

                                        kleopatranizzz yani bu dönemde denge kurmak çok zor. Mesele biz kardeşimle hem (hala) annemden korkarız hem de yaptığımız her şeyi bilir, söyleriz. Ben küçükken de beni hiç kısıtlamadı, gözle görülür sınırlar koymadı ama aslında sınırlarımız vardı biliyorduk. Hala şaşırıyorum o dengeyi nasıl kurduğuna. Ben annem gibi bir anne olmayı isterim ama ileri de bunu ne denli başarırım bilmiyorum

                                          Annem gibi yapıp kendimi 2 kere terk etmezdim veyahut öldürmeye çalışmazdım ya. Şimdi kızımı sevgiyle aşkla büyütüyorum çok aşığım ona. Eşim haftasonu kızımızı alıp dışarıya çıktığında bile çok kötü hissediyorum onu bıraktığımı sanar diye kıcının dibinden ayrılmıyorum