belladonna Çevrem sürekli sorunu bende bulduğu için kendim düzeltmeye çalıştım ama olmadı. Artık kimseyi duymayacağım ve ilk işim terapiste gitmek olacak.
Lütfen yardımcı olabilecekler yazabilir mi? İşin içinden çıkamıyorum 🌸
kleopatranizzz Yaa Anadolu yakasında mı?
lboncukannesi Avrupa
lboncukannesi
Yanlış anlamayın ama herkesin çevresi her zaman anneyi suçlu bulur. Bu yazılı olmayan ve değişmeyen bir kural. Bunca zaman çevre sayesinde kendinizi üzmüşsünüz zaten. Yazdıklarınız gerçekten çok zor şeyler. Bunun için uzmandan destek almak en mantıklısı. Bence fazla beklemeden bir uzmanla görüşün.
kleopatranizzz Ben Anadolu yakasında oturduğum için çok zorlanırım. Yinede teşekkür ederim.
belladonna O kadar haklısınız ki, artık ilk işim terapiste gitmek olacak. Çünkü gereçten hem kızım için hemde kendim için aşırı üzülüyorum. Onun gibi zeki bir çocuğun bu denli aksi olması benide, kızımı da çok yıprattı.
lboncukannesi
Tabi ki öyle…
Kızınız da elinde olmadan bu şekilde davranıyordur Yetişkin insan bile ağlamayla, bağırmayla yoruluyor kızınız da öyledir. İkinizde yıpranmayın artık. Zaten bir görüşün illa ki yol alırsınız 😊
lboncukannesi Rica ederim🌸
belladonna Çok teşekkür ederim 🌸
lboncukannesi kendi sağlığınız ve çocuğunuzun gelişimi için acilen terapiste gidin bence çevre faktörüne anneyi suçlamak çok kolay geliyor mesela en basitinden küçük kızıma banyo yaptırırken sıcak sıcak diye ortalığı yıkıyor halbu ki değil yıkanmak istemediği için bağırıyor hemen eşim geliyor haşladın mı çocuğu diyor hee haşladım kaynar kaynar yıkıyorum diyorum ya çok kolay suçlamak bu sefer artık yetememezlik kafasından çıktım ben yaranamıyorum ne yaparsam yapyım kafasına girdim
Susunbebekuyuyo Çok haklısın gerçekten, insanlar günah keçisi bulmak konusunda o kadar acımasızlar ki.. Bir ara geceleri uyuyamıyordum ben nasıl bir anneyim diye. Banyoda bizde aynı durumdayız sanki banyo yaptırmıyorum da işkence yapıyorum. Güzel bir terapist bulur bulmaz götüreceğim kızımı.
lboncukannesi yemin ediyorum sadece bir gram olan cocuk istegim bile gitti bu ne..bu arada cocuklarla onların psikolojileriyle cok ilgili biri olarak sunu söyleyebilirim cocukların kendine özgü karakteri vardır bu ne kadar kücük bir yüzde olursa olsun ve geri kalanı cocugu nasıl yönlendirdigin ile alakalıdır.ornegin cocugun karakter olarak cok zor kendi karakteri yüzde 10- 20 lik bir kısım geriye kalan da senin elinde ama onun o zor karakterini gördüğün için gerek anne yorgunlugu psikolojisi vs ki bu normal bisey sen daha da çöktün ve o anda bisey yapamadın o psikoloji ile kimisi cok disiplinli yada sabırlıdır kimisi daha baska bu durumda cocuk diger yüzdelik kısmı kendi karakteri ile olusturuyor büyüdükce yüzde yüz oluyor.sen cocugunu yüzde ellilik kısımda yakalamaya çalıştın ve bu cok daha seni zorladı haliyle bedenen vazgecmiş duruyorsun ve ipin ucu kacıyor .isyan etmekte cok haklısın ama bu senin çocuğuna geçiyor o olumsuzluk tükenmişlik cocugu daha costuruyor sen ondan kacıyorsun o bunu hissediyor.bu anlattığın durumların acıklaması hep ilgi eksikligi belki cocuk digerlerinden gördüğü ilgiyle kıyaslıyor dedesiyle seni mesela ve tepki gösteriyor sana farkında olmadan.yani cocuklar sallanmasın diye ortada durması falan hep bunu gösteriyor babası onunla oynasada seni yanında istiyor aslında tek istedigi belkide daha pozitif olumlu bir ortam olabilir belki kafanda onun cocuk olduğunu ve bunları normalleştirmen gerekiyordur onu öyle kabul etmelisindir
Rouge Söz konusu kabul edip etmemek değil, inanın söz konusu her gün bir önce ki günün aynısı hatta basen daha zoru.. Bünyem kaldırmıyor artık o kadar yoruldum ki, en çokta kızım adına üzülüyorum. Kendinide benide mahvediyor. Başka anne olsa belki bıkıp ağlarsa ağlasın der vurdum duymazlığa vurur ama ben onun için çözüm yolu arıyorum. Onun böyle bir karakterde olmasını gerçekten istemiyorum belki şimdi küçük diyip alttan alınabilir ama büyükte sorun haline gelebilir. Ben bunu istemiyorum, onun için çabalıyorum. Oyun terapisine randevu aldım yarın görüşmeye gideceğim umarım faydasını görürüz. Bunu en çokta kızım için istiyorum.
lboncukannesi canim benim benim oglnda cok cok aglakti hala oyle ama bu tarz bu kadar degildi esyalari dokme vs buyuk ihtimal senin kurallar hic gelmis oda ailenin verdigi simariklar yuzunden tek yapman gerekn aileni uyarmak senin kurallarin gecerli olmali belki bi kac kisiye acayip gelicek ama şef sen olmalisin basta cok aglar ki zaten aglak bi cocuk ama aliscak yumusak davranma hala calisiyomusun bilmiyorum ama cocugun gelisimi icin kendi psikolojin icin is saatleri aza almalisin cocuk cogu saatlerini seninle gecirmeli ki anlattigin kadariyla anlayan bi cocukta ona anlat bunlar yanlis davranislar diye her istedigini yapma sakin. Cocuktur diye es gecme tam zamani artik bunu bilmeli
belladonna
Allah nasip ederse yarın oyun terapisi için ilk seansımıza gideceğiz. Önerileriniz için tekrar çok teşekkür ederim 🌸
Yorum yapmakla yapmamak arasında kaldım . Öncelikle şunu söyleyeyim benimde 4 yaşında bı oğlum var . 3 yaş sendromundan hala cikamadi. Şu an o kendini birey olarak görüyor . Kendi fikirlerinin olduğunu ispatlamaya çalışıyor . Bebeklikten çocukluğa geçiş dönemi bu . Biraz zorluyor biz anneleri . Yaşadıklarını yaşadım ve halada yaşıyorum . Ama emin ol sen yapma etme dedikçe o ona daha tatlı geliyor . Ben sinirlenince kendime hep diyorum ki ; “ sende cocuktun sende dokuyodun sende kiriyodun sende kirletiyodun o bı çocuk bunun farkına var ” diyerek kendimi sakinlestiriyorum . Parkta dediklerinin aynisinida yaşadım . Kimse sallanmasin ben sallanacam kimse kaymasin insin falan diyodu . Bı sure onu parka goturmedim.
Ayrıca o çocuk etrafı kendini keşfediyor . Yaratıcılık peşinde yani . Psikologlar bile diyorki sınırlı oyuncaak verin biraz yalnz bırakın kendi kendine oyun kurmayı öğrensin kesfetsin diyor .
O şu an daha 3 yaşında büyük bı birey gbi davranması beklenilemez . Napsin annesi oturup makyaj mı konuşsun siyaset mi yapsın ewmi temizlesin .. çocuk bu .. Bunun geçici bı süreç olduğunu bil ve sakin kal lütfen . Onu karşına al konuş . Mesela deki şu an seni ne mutlu eder hadi gel birlikte yapalım de .
Dökmek mi istyor al tut elinden parka götür istedigi kadar döksün . Boyamak mi istyor duvarı yapıştır duvara o kağıdı boyasin . Ben oğlumu goturdugumde aynı bunları söyledi doktor .
Eğer kendine ve çevresine zarar vermeyecekse hicbi şekilde kısıtlama dedi aynii dedigini yaptım . Yani biz onu çocuk anlamaz sanıyoruz ama çok iyi anlıyorlar gerçekten. Al karşına güzel güzel konuş anlat . Onu kısıtlama başka bı alternatiff sun . Şu an biz biraz daha iyiyiz . Artk yaptığı hatanin farkında . Bişey dökülse kendisi siler.
Yapmamaya calisir yani . İstemeden bişey kirarsa özür diler . Ama geçen gün bı agliyo noldu oglm diyorum ayfon istyom diyo 😂😂 Allah kolaylık versin baya uzun yazmışım hakkını helal et ❤️🌺🫂🫂
Rouge cocukların kendine özgü karakteri vardır bu ne kadar kücük bir yüzde olursa olsun ve geri kalanı cocugu nasıl yönlendirdigin ile alakalıdır.
İste tam da bu bu devrede ebeyn yumusak davranip her istediyini yaptigi anda hic bsy ise yaramaz ona istedigini yapmamakla başla senin dedigin olucak bitti. Oglum okula basladigi ilk sene ayakkabilarini ben giydiriyordum ceketini ben ogretmen gordu bunu geldi bana buraya otur ve sen ona soyle asla yapma demisti aklima kazinmis o sozu @lboncukannesi
Zamansiz_ Canım şu an çalışmıyorum, hatta neredeyse 1 seneye yakın bir süredir çalışmıyorum. Ailem asla bunu anlamıyorum, benim hayır dediğime evet demeyin diyorum prensesimiz istediyse yapılır diyorlar. Aklınıza gelecek her şeye müdahale ediyorlar. Saç şekline, giyinimine, kızıma karşı olan ses tonuma her şeye müdahele ediyorlar. İyi bir şey yaptıklarını zannediyorlar ama asla öyle değil. Kuzum maşallah o kadar zeki ki, herkesi kendine hayran bırakıyor ama gelin görün ki davranışları baş edilemeyecek bir hal aldı. Oyun terapisine randevu aldım, yarın gideceğiz. Umarım bir faydasını görürüz, bunu en çokta kuzum için istiyorum.
- Düzenlendi
Kekillikamisci Helal olsun canım evet dediklerinde haklısın ama benim kızımla asla konuşulmuyor. Çok denedim, farklı oyunlara yönlendirdim. Tek dediği ben senden korkmuyorum, seni dedeme söylerim. Çünkü babam ona biri sana kızarsa dedeye söyle ben onları döverim diyip durdu. Yapma baba yok, etme baba yok. Benim çocuğum 1.5 yaşına kadar mükemmel bir çocuktu halada öyle ama babamla o kadar çok şımarttılar ve o kadar çok bilinçsiz davrandılar ki olan çocuğumun karakterine oldu. Yeri geldi tartıştım, ses yükselttim yapmayın dedim siz bu çocuğa iyilik yapmıyorsunuz dedim anlamadılar. Bakın bir ortama giremiyorum dedim, sende gitme dediler. Kimseyi evimde ağırlayamıyorum dedim, gelmesinler o zaman dediler. Misafirimle mutfakta otururken kızım babamı görüntülü aramış, vay ben nasıl içeride arkadaşımla otururmuşum çocuk neden oda da tekmiş. Evimin her yeri korunaklı, camlarda balkonda çocuk kilidi var zarar görebileceği bir şey yok diyorum beni suçlu görüyorlar. Annem kızıma telefonu içeri götür bakim annen napıyorsun diyor, misafirim var diyorum o çocuk içeride niye tek diyor. Aslında beni yoran benim ailem. Çocuğuma evet çok iyi davranıyorlar ama dozunu kaçırdıkları için bu kızıma zarar veriyor. Ben şimdi düzeltmeye kızımdan mı başlayayım, ailemden mi diyeceğim ama inanın çocuğum düzelir ailem düzelmez.🌸
Zamansiz_ Ben aslında hiç kişiliğimden ödün vermem ama çocuk nazlanmayı benden değil benim ailemden öğrendi. O yüzden önünü almakta zorlanıyorum. Şu an tek çaren oyun terapisi gibi duruyor umarım bir sonuç alabilirim.